Na zakończenie wystąpienia z okazji "Porozumień jastrzębskich" życzyłem wszystkim wzajemnie naszej solidarności. Uroczystości 30 lecia Solidarności przepełnione są współczesnymi rachunkami krzywd. Doprowadziło to do prawie całkowitego zapomnienia o wydarzeniach z 1980 roku. Tymczasem warto przypomnieć pielgrzymkę Jana Pawła II z 1979 roku kiedy to wypowiedziane zostały znamienne słowa: : "Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi, Tej ziemi". To co wydawało się marzeniem, zaczęło się wypełniać wielkim społecznym zrywem Solidarnośc w 1980ri. Stan wojenny zniszczył nadzieję. Ale kilka lat póżniej w 1989 roku rozpoczęliśmy odbudowywanie wolnej Ojczyzny.
W tym miejscu dygresja z historii ruchu ludowego. W 1918 roku odbudowując Polskę wszyscy byli przekonani, że odbudowują nasze pzństwo. Wincenty Witos z pełnym zaangażowaniem włączył się w ten proces. W 1920 roku kierował rządem i obroną Polski przed agresją bolszewicką. Kilka lat póżniej państwo osadziło go w więzieniu i skazało następnie na wygnanie. Ale Witos nigdy nie obraził się na Ojczyznę pozostał jej wierny do ostatnich dni. Kiedy Mikołajczyk wracał do Polski w 1945 roku, wiedział już, że to może nie być nasze państwo, a nawet może to być państwo okupacyjne.
Dziś kiedy jesteśmy w UE, NATO, zapominamy czasem o procesach europejskich i globalnych. Dziś rola państwa bywa inna niż ta wyśniona wspólnota narodowa. Jeśli uwzględnimy, że niektóre środowiska bardziej liczą się z reakcją kapitałou i opinii mediów niż opinią ludzi to lepiej zrozumiemy zjawiska współczesne.
Może warto czasami wspomnieć wyjątkowe społeczne zmiany bez roztrząsania szczegółów. Te 30 lat zmieniło Polskę, Europę, świat. Mieliśmy w tym swój udział. Kazdy na swoją miarę. To się naprawdę liczy. Życzmy sobie zatem wzajemnie naszej solidarności.
Komentarze